JONAGOLD

Duże lub bardzo duże, stożkowato-kuliste, czasem nieregularne, przy kielichu lekko żebrowane. Skórka gładka, zielonkawożółta, średniej grubości, rzadko ordzawiona. Zagłębienie szypułkowe głębokie i szerokie, czasem intensywnie zielone. Szypułka dość długa (3–4 cm), ułatwiająca zbiór. Rumieniec rozmyto paskowany, barwy ciemnoczerwonej występuje przy sprzyjających warunkach pogodowych na ⅛ owoców, zwykle dobrze oświetlonych. Przetchlinki są wyraźne, rzadko rozsiane na owocu, dość duże i jasnoszare. Miąższ jest żółty gruboziarnisty, ścisły, soczysty, o bardzo korzystnym stosunku cukrów do kwasów, aromatyczny. Walory smakowe oceniane są wysoko.

Drzewo rośnie silnie, a po wejściu w okres owocowania wzrost nieznacznie słabnie. Korony są duże rozłożyste, średnio zagęszczające się. Gałęzie lekko obwieszają się, a charakterystyczny jest łatwo odginający się od pionu przewodnik, co może prowadzić do jego trwałego skrzywienia lub złamania pod ciężarem owoców. Owocuje głównie na licznych krótkopędach. Wymaga cięcia prześwietlającego i odmładzającego. Charakterystyczne dla odmian z całej grupy Jonagold są stosunkowo duże, łódkowato wygięte liście.